Beerput Poezie
rust toch eeuwig
gij zeveraar uit zuur gesproten
zoek heil in speeksel
van zoet gebraak
dat ik kots na danige overmaat
gij, met zwerende vingers
trek strepen met
bloed doortrokken pus
in de diepe zware grond
van modder en schimmel
gij baart de stank
uit ongekende hoeken
uwe gore geest zal doordrenkt geraken
van het zwart dat nog nagalmt
uit stoffig as van verrotte beesten
ik braak u uit
teen voor teen
het vel nog zuigend tussen
mijn rottende tanden
verzuip ten langen leste in de dras
gij rovende etterbalk
>>
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Vrijdag, augustus 22, 2008 14:33 |
| Grrrrrrrrrrr, nu dat ben je dan maar weer kwijt!Haha het bittere gal is eruit!;) Liefs, fijn weekend dicky |
|
| Hilly N: | Vrijdag, augustus 22, 2008 13:52 |
| Laat het nu maar bezinken dan Hans:) En heb een fijn weekend Lieve groet, Hilly |
|
| fortuna: | Donderdag, augustus 21, 2008 23:47 |
| bah! :) Liefs |
|
| Mevrouw Melzer: | Donderdag, augustus 21, 2008 23:06 |
| hahaha :) hier word ik nu warm van!! x | |
| Innerchild: | Donderdag, augustus 21, 2008 23:00 |
| Maar allé ? Wat heb ik nu weer misdaan ? |
|
| Littledolphin: | Donderdag, augustus 21, 2008 22:27 |
| dit is het toppunt van poëzie, geweldig stukje dit hans liefs barbara | |
| kajag: | Donderdag, augustus 21, 2008 22:22 |
| lekker gezellig | |
Over dit gedicht
| Auteur: julius dreyfsandt z.s. | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||