Schrijversmelancholie.
Schrijversmelancholie
En weer
schrijft mijn pen
een eenzame dag weg; in
vastberaden letteromzetting
bloeden gedachtenspinsels
op papier, waar
droefgeestigheid
houvast zoekt aan
geschetste beelden
voller licht en liefde, daar
koester ik
nu bestaande,
geschreven woorden; want
morgen
sterft aan twijfels
voor het
onzekere.
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Vrijdag, augustus 22, 2008 16:59 |
| Ik las ergens dat de meeste schrijvers melancholisch zijn, zou het dan toch kloppen ? Droef en mooi kan heel goed samen gaan Barbara, getuige dit gedicht. Lieve weekendgroet. Anneke |
|
| Hilly N: | Vrijdag, augustus 22, 2008 13:47 |
| Beetje droevig, maar wel mooi Lieve groet, Hilly |
|
| Nummer 127: | Vrijdag, augustus 22, 2008 11:21 |
| een beetje dubbel nee maar twijfelen aan jezelf meot je nooit doen hoor Bartxxx |
|
| fortuna: | Donderdag, augustus 21, 2008 23:54 |
| de titel klopt! Maar dolfijntjes lachen zo lief... ;) Liefs |
|
| Marousia: | Donderdag, augustus 21, 2008 23:11 |
| Hai een ware pracht van een pareltje weer Liefs van Marousia | |
| Fata Morgana: | Donderdag, augustus 21, 2008 22:45 |
| Geweldig geschreven dolfijntje, alleen is de achterliggende gedachte wel treurigmakend, dikke Fatakus | |
| Dina-Anna: | Donderdag, augustus 21, 2008 22:38 |
| Héél mooi! Liefs Dina |
|
| Innerchild: | Donderdag, augustus 21, 2008 22:30 |
| Alweer zo mooi ... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Littledolphin | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 21 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||