Bos
Bos
wortels nog in aarde verankert
vergaan in tijd
zelfs nu speelt de natuur zijn schoonheid uit
een beeld in jaren gevormd
door mensen hand beroerd
verpulvert het geheel
vergaan
als of het nooit heeft bestaan
diep in het bos
waar ooit heksen alles begrepen
spoelt nu de zure regen
als de schaduw van de dood langs stammen
de laatste bladeren fluisteren in de wind
het klinkt als een stervens lied
over waarheid en realiteit
waar na eens te meer de mens zijn ogen sluit
de aarde zonder longen
is als de mens zonder macht
een sprookje
waar geen toekomst wacht
***Wim****
vergaan in tijd
zelfs nu speelt de natuur zijn schoonheid uit
een beeld in jaren gevormd
door mensen hand beroerd
verpulvert het geheel
vergaan
als of het nooit heeft bestaan
diep in het bos
waar ooit heksen alles begrepen
spoelt nu de zure regen
als de schaduw van de dood langs stammen
de laatste bladeren fluisteren in de wind
het klinkt als een stervens lied
over waarheid en realiteit
waar na eens te meer de mens zijn ogen sluit
de aarde zonder longen
is als de mens zonder macht
een sprookje
waar geen toekomst wacht
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| Quadesh: | Zaterdag, augustus 23, 2008 14:50 |
| ja het bos het was fijn en prachtig maar de mensen hand verknalt te veel. liefs | |
| Gonny: | Zaterdag, augustus 23, 2008 12:43 |
| Goede middag Wim Dit heksje begrijpt jou gedicht wel hoor. Mooi Fijne dag Gr Gonny |
|
| Littledolphin: | Zaterdag, augustus 23, 2008 11:37 |
| goede morgen wim, alweer zo een mooie liefs barbara | |
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||