ze heeft zichzelf vermoord.
vol afschuw kijkt ze naar haar lijf
smeekt om tips...
vraagt zich af waar ik blijf.
ze kraste en zo wit als krijt.
ze huilde en smeekte.
om te helpen in haar strijd.
ze heeft zich zelf vermoord.
omdat ik niet wou luisteren,.
deed ze het niet al ongehoord.
haar lichaam werd verbouwd.
maar met tien kilo ligter.
maar met tien kilo ligter.
voelt het voor haar.
nog steeds niet vertrouwd...
Over dit gedicht
| Auteur: Am92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||