Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Je moet mij nu levend beloven
Je moet mij nu levend beloven
Om na mijn dood verder te graven
In plaats van te kijken naar boven
Daar ligt voor een zeeman geen haven
Tranen die hoef ik helemaal niet
Er is reeds zoveel water in zee
Dat al wat jij in jouw leed vergiet
Voor mij slechts druppels zijn van heimwee
Terwijl ik jou steeds heb bedrogen
Met mij aan dat liefje te laven
Golven met verleidende ogen
Die mij meer eb dan vloed aangaven
Nu laat ik jou achter vol verdriet
Bij al mijn vrienden in dat café
Waar ik naast jou geen lege kist zie
Als je er eentje besteld voor twee
Reacties op dit gedicht
Vermeersch Jean-Paul vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Vermeersch Jean-Paul
Gecontroleerd door:
Innerchild
Gepubliceerd op:
25 augustus 2008
Thema's:
[Leven]
[Dood]
[Samen]