Lege liefde (december 2001)
In de zwarte gallerijen van het leven
Hangen kleurrijke schilderijen als een gedachte
Vele zondes zijn mij, gedachtenloos, niet vergeven
Falende in alles wat men van mij verwachtte
Engelen en demonen dansen sierlijk en gedwee
Twee tegenovergestelden nu gesmolten in een
Hun passen zwevend als golven over de zee
Hun harten verbonden zwartgallig noch sereen
Voorwaardelijke liefde zo als ooit bedoelt
Zoekende naar geborgenheid in elkanders lijden
Men kon pas gestaagd vertellen hoe het voelt
Mits zij hun diepste gedachten vermijden
Deze schimmige beelden zijn wat ik ooit beminde
Maar deze schilderijen waren niet voor een blinde