Luik
Langzaam gaan de luiken dicht
en wordt het donker om me heen
mijn hart bonkt luid
mijn stem wordt zacht
ik voel me bang, gebroken en alleen
In mijn hart is nog een luik
een luik dat niemand openen zal
hierin schuilen tranen en zorgen
weggeborgen in een donker dal
Dit luik vormt een wond in mijn hart
dat zorgt voor pijn en verdriet
want soms, mam, is mijn enige wens
dat jij mijn gevoelens inziet
en wordt het donker om me heen
mijn hart bonkt luid
mijn stem wordt zacht
ik voel me bang, gebroken en alleen
In mijn hart is nog een luik
een luik dat niemand openen zal
hierin schuilen tranen en zorgen
weggeborgen in een donker dal
Dit luik vormt een wond in mijn hart
dat zorgt voor pijn en verdriet
want soms, mam, is mijn enige wens
dat jij mijn gevoelens inziet
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: kell | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 25 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||