Verzwijgen
Verzwijgen
Jij kan natuurlijk ook niet weten,
Het eerste waar ik vanmorgen aan dacht.
Was wat ik nooit zal vergeten,
Hoe lief je kijkt als je naar me lacht.
Maar als je even goed luisterde,
Had je misschien kunnen horen.
De woorden die ik fluisterde,
Maar ze gingen snel verloren.
En ik durf je niet uit te leggen,
De reden waarom ik steeds zo beef.
Want ik ben te bang om te zeggen,
Hoeveel ik eigenlijk om je geef.
Jij kan natuurlijk ook niet weten,
Het eerste waar ik vanmorgen aan dacht.
Was wat ik nooit zal vergeten,
Hoe lief je kijkt als je naar me lacht.
Maar als je even goed luisterde,
Had je misschien kunnen horen.
De woorden die ik fluisterde,
Maar ze gingen snel verloren.
En ik durf je niet uit te leggen,
De reden waarom ik steeds zo beef.
Want ik ben te bang om te zeggen,
Hoeveel ik eigenlijk om je geef.
Reacties op dit gedicht
| T!bbeuh* *: | Dinsdag, augustus 26, 2008 12:19 |
| een herkenbare situatie op een nieuwe manier verwoord. Mooi!! |
|
| Ria Klein Herenbrink: | Dinsdag, augustus 26, 2008 10:37 |
| verlangend mooi verwoord liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Drummert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||