Met een boos gezicht
Achtervolgt een wolk zo zwart als teer
Me op mijn weg naar jou
Verslagen sla ik mijn ogen neer
Onderweg schud ik hem af
Maar of ik dat ooit leer...
Want als ik voor je voordeur sta
Is hij er toch weer
Ik voel hoe hij zijn toorn op me richt
En ik realiseer me trillend als een veer
Dat ik het ben die hem bij je brengt
En ik besef des te meer
Juist omdat ik zo veel van je hou
Doet mij dat onbeschrijfelijk veel zeer
Ik kan het niet helpen
Maar ik denk keer op keer
Als ik je niet meer zie
Blijft het voor jou mooi weer