Zachte sterren
Openstaande deuren
Openslaand gordijn
Van binnen onbereikbaar
Van buiten zo dichtbij
De maan beroert je handen
Je hart onaangeraakt
Wind fluistert in je oren
Haar mond voorbij gepraat
En je zou wel willen slapen
Maar de wereld houdt niet op
Je zou wel willen vluchten
Maar je stopt
Je huilt stil de sterren weg
Regen biedt je troost
Een druppel, één voor iedere traan
Een druppel voorbij de droom..
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Zondag, augustus 31, 2008 01:23 |
| Zo mooi gevoelig gedicht! slaap lekker liefs,dicky |
|
| ela: | Zondag, augustus 31, 2008 00:45 |
| zeer knap gedicht. ela |
|
| Windwhisper: | Zondag, augustus 31, 2008 00:38 |
| Prachtig hoor met de foto erbij heel mooi slaap lekker Liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mysticelfje |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||