Moeilijk
nooit eerder heb ik iemand zo gemist
wil niet meer slapen wil niet meer slapen
waarom moet ik toch zo huilen om jou
mijn tranen blijven maar stromen en stromen
weer een eenzame stille nachte
met enkel jouw knuffel die me warm houd
mijn lichaam beeft en mijn adem gaat zwaar
wil niet meer slapen wil niet meer slapen
enkel die nare dromen over een gelukkige jou en mij
dat kan niet alles zijn wat mij nog gelukkig maakt
kan niet eens meer verwoorden wat ik bedoel
eenzaam zo zonder jou is hoe ik me voel
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Dinsdag, september 02, 2008 22:05 |
| Zo droevig mooi weer geschreven lieve Richard! wens je sterkte! knuffs,liefs dicky |
|
| sunset: | Dinsdag, september 02, 2008 10:51 |
| je hebt je dag / nacht weer en blijft weer cirkelend ronddraaien in je pijnvolle eenzaamheid en verlangen. Enkel jij kunt het doorbreken. Groetjes, sunset |
|
| roosjerood: | Dinsdag, september 02, 2008 07:35 |
| heel veel sterkte | |
| Windwhisper: | Dinsdag, september 02, 2008 07:24 |
| kijk uit Richard, anders gaat het je dag en nacht beheersen, en goed bedoelend wijs ik je er op, dat je nog jong bent, er kan nog zo veel liefs op je pad komen, verdrink niet in zelfmedelijden lieve groet Cobie |
|
| *De bestemming*: | Dinsdag, september 02, 2008 00:46 |
| Sterkte. Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 september 2008 | ||
| Thema's: | ||