Verloren
Verloren
Een oudere heer
Ogen betraand, het lachen verleerd
Spinnenweb in het hoofd
Bewoond door geesten
Die er niet horen
Zijn hart ooit regelmaat
Nu het lichaam, klaar voor afkeer
Ritme van het leven
Uiteen gespat, verloren
Nood aan genegenheid
Kijkt hij naar de einder…
Verdomd dicht bij
Die horizon nooit echt bereikt
Reflectie naar een plots herleven
Te laat voor tederheid
Een oudere heer
Ogen betraand, het lachen verleerd
Spinnenweb in het hoofd
Bewoond door geesten
Die er niet horen
Zijn hart ooit regelmaat
Nu het lichaam, klaar voor afkeer
Ritme van het leven
Uiteen gespat, verloren
Nood aan genegenheid
Kijkt hij naar de einder…
Verdomd dicht bij
Die horizon nooit echt bereikt
Reflectie naar een plots herleven
Te laat voor tederheid
Reacties op dit gedicht
| Pancho v/d Post: | Dinsdag, september 02, 2008 15:48 |
| zeer mooi | |
| Yellow: | Dinsdag, september 02, 2008 14:30 |
| bewondering voor dit schrijven, Y. |
|
| sunset: | Dinsdag, september 02, 2008 14:01 |
| Wohw! Chapeau hoor voor dit prachtig werk. Groetjes, sunset |
|
| Littledolphin: | Dinsdag, september 02, 2008 12:40 |
| fijn geschreven liefs little | |
| roosjerood: | Dinsdag, september 02, 2008 12:01 |
| heel mooi ,het eenzaam zijn verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: L. Karel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 02 september 2008 | ||
| Thema's: | ||