M'n Liefste,
wanneer jij bent heengegaan
en alle tranen de zee in stroomden
alle mensen stilletjes en verdwaald
in hun herinneringen wegdroomden
daar zullen we je weerzien,
stralend zoals je altijd was en zal zijn.
M'n Liefste,
ontelbare bloemen en brieven hebben daar gelegen
uit pijn en gemis vertaald
maar ach, die herinneringen zullen in ieders hart blijven
en telkens uit de kast worden gehaald.
Maar toch, mijn lieve meid, zullen we je weerzien,
stralend zoals je altijd was en zal zijn.
- Voor Ann-Laurence Mottrie -