Demonen
de demonen uit het verleden
soms laten ze me alles her beleven
dan wil ik ze verjagen
spoken uit mijn verleden
de toekomst hoort niet bij jullie
nieuwe demonen in dit heden
maar nooit zo erg als toen
deze spoken
verborgen in mijn hart
mijn angsten toen zo groot
wonden
zijn littekens geworden
heel af en toe
voel ik weer de pijn
van wat jij me hebt aangedaan
maar nu ben ik sterker
en jij bent begraven
eindelijk los
van de pijn
nu voor altijd
spoken
uit het verleden
ik leef in het heden
soms laten ze me alles her beleven
dan wil ik ze verjagen
spoken uit mijn verleden
de toekomst hoort niet bij jullie
nieuwe demonen in dit heden
maar nooit zo erg als toen
deze spoken
verborgen in mijn hart
mijn angsten toen zo groot
wonden
zijn littekens geworden
heel af en toe
voel ik weer de pijn
van wat jij me hebt aangedaan
maar nu ben ik sterker
en jij bent begraven
eindelijk los
van de pijn
nu voor altijd
spoken
uit het verleden
ik leef in het heden
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, september 04, 2008 13:58 |
| Je verleden zul je altijd - en gelukkig maar - met je meedragen. En daar is niets mis mee zolang ze niet in jouw heden spoken en je vasthouden in het gisteren. Maar daar heb jij, gelukkig, geen last (meer) van. Warme groet, sunset |
|
| Windwhisper: | Donderdag, september 04, 2008 12:05 |
| dat is mooi hoor, positief geschreven lieve groet Cobie Goede middag kuzzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: yazii | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 04 september 2008 | ||
| Thema's: | ||