Nachtelijke irrealissen.
Nachtelijke irrealissen
Zwijgend
kijkt de maan neer
op aardse sterfelijkheid;
hult de wereld
in zilveren cocon van
slaap en vergeten,
ver weg nog
lijkt een nieuwe dag,
onbereikbaar
onze zorgen;
nachtelijke irrealissen, die
mijmerend
zinnen begoochelen, totdat
dageraad opnieuw
alle droomlijnen scheidt,
resoluut
geest en ziel afsplitst-
tot besef
ontwakende
werkelijkheid.
Reacties op dit gedicht
| Dina-Anna: | Vrijdag, september 05, 2008 20:14 |
| Prachtig! Liefs Dina |
|
| Dirk Hermans: | Vrijdag, september 05, 2008 19:58 |
| mooi | |
| Quicksilver: | Vrijdag, september 05, 2008 19:42 |
| Mijmerende mooi gedicht, wat ik graag heb gelezen! Knuffs,liefs, fijn weekend lieve Barbara! dickyxxx |
|
| K@trien: | Vrijdag, september 05, 2008 12:50 |
| Graag gelezen ... net als een jojo ... je bengelt tussen het dromerige van de nacht (als er dan al geen nachtnerrie is) en de harde werkelijkheid van de dag ! Mooi ! Liefs Katrien |
|
| sunset: | Vrijdag, september 05, 2008 11:38 |
| ''rrealissen''? Bedoel je misschien je ''rrealismen''? Voor de rest een toppertje weer hoor Barbera. Liefs en knuf, sunset |
|
| Nummer 127: | Vrijdag, september 05, 2008 08:00 |
| spreekt me aan als een attractie in een pretpark :) Bartx |
|
| verhavert: | Vrijdag, september 05, 2008 06:45 |
| prachtig dicht Barbara liefs martine |
|
| roosjerood: | Vrijdag, september 05, 2008 06:45 |
| prachtig ,echt weer heel mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Littledolphin | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2008 | ||
| Thema's: | ||