je kan het niet alleen
je vecht en je vecht,
je probeerd en probeerd.
maar het voelt zo slecht.
alsof iedereen op je let.
je bent bang zo bang.
denkend dat je t niet red.
je probeerd en probeerd.
je vecht en je vecht.
je hart is al te vaak bezeerd
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Vrijdag, september 05, 2008 20:16 |
| Kon ik je maar een hart onder de riem geven, Ik wens je niets dan goeds, maar vooral veel warmte en liefde! Zodat jij weer de berg op kan klimmen!Probeer om jezelf moed en kracht in te spreken lieve meis! Ik sla even mijn warmte van medeleven om je heen! Geef je een dikke knuff en kusss Liefs,dicky |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, september 05, 2008 13:03 |
| een steuntje in de rug, kan een ieder gebruiken, maar toch zijn er dan die dingen die je echt alleen zult moeten klaar zien te boksen en dan heb ik het over zelfvertrouwen en zelfrespect en van jezelf houden lieve groet Cobie |
|
| K@trien: | Vrijdag, september 05, 2008 11:58 |
| Pijnlijk dit ... maar nooit de moed opegeven ... doorzetters beginnen daar waar anderen eindigen ! Liefs Katrien |
|
| Littledolphin: | Vrijdag, september 05, 2008 11:53 |
| stilmakend, knuffel meis liefs barbara | |
Over dit gedicht
| Auteur: Am92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2008 | ||
| Thema's: | ||