Geen betekenis meer.
Geef me een wrijving,
Een aanraking met uw licht.
Ik blijf maar struikelen,
Door al het troebel zicht.
Ik geraak nog maar amper overeind,
Zelfs mijn vleugels hebben geen zin meer.
Alles verdwijnt,
En komt op me neer.
Littekens zijn ingedreven,
Bloed al lang vergaan.
Maar de drang van overleven,
Helpt me nog even recht te staan.
Ik ben één van je vele slaven,
Waar jij je op richt.
Verborgen in je graven,
Waar veerbeeltenis zich sticht.
Je hebt me ingesloten,
Het duisterrijk is bezeten.
Ik had van je licht genoten,
Als ik dit had geweten !