Er was eens.........heel lang geleden,
toen de tijd nog een raadsel was.
Een klein sigeunermeisje, zij prevelde ellenlange gebeden,
in de hete zon, op het gras.

Zij bad voor mooie tijden,
en een liefde, speciaal voor haar bestemd.
Zij bad nooit meer te hoeven lijden,
ze had moeilijke gedachten, geheel ongeremd.

Gewikkeld in mooie gekleurde lappen,
haar blonde haren, een beetje meewaaiend in de wind.
Zij nam op haar leeftijd al zo'n grote menselijke stappen,
wat een leed, voor zo'n enorm jong kind.

Een traantje kon er niet van af,
want voor haar familie moest ze sterk zijn.
Maar soms, heel soms, als het even niet gaf,
deed het niet huilen toch wel heel erge pijn.

Ze droomde van een mooie jongen,
die van haar voor altijd houden zou,
want het alleen zijn een deze hele grote wereld,
voelde voor haar aan als onmenselijke kou.

Zij bad voor het volmaakte geluk,
dat haar ooit wel treffen ging.
En wat deed zich nu voor op deze warme dag,
ze werd ontdekt en doodgeschoten, het arme arme ding.

Een oorlog vol met alleen maar gruwelijkheden,
die draaide om het meisje heen.
En juist op die dag, dat ze zich alleen even gelukkig voelde,
werd ze ontdekt door een sigeunerhater, een man met een houten been.

Mascha