horizon
Horizon
ergens aan het einde
van wat we zien kunnen, ligt
onze horizon, daar komen fantasie
en werkelijkheid samen. daar staan we
versteld van alles dat we doorleven.
daar is het iedere keer weer
een gevoel van thuis zijn.
gelukkig zijn
het slechts
250
kilometers
die ons scheiden
en is de verbondenheid
overduidelijk over en weer aanwezig.
wat is het dan heerlijk wanneer het
nachtelijk duister is gevallen;
dan lijkt de horizon veel
dichterbij en voelt
het alsof geen
afstand er
meer
is.
Reacties op dit gedicht
| Dina-Anna: | Maandag, september 15, 2008 22:26 |
| Héél prachtig en zo herkenbaar! Liefs Dina |
|
| doetsi: | Vrijdag, september 12, 2008 11:06 |
| Ja, in ware liefde is er geen afstand van belang! | |
| Fari HS: | Woensdag, september 10, 2008 19:27 |
| Heel mooi Jan. Heel mooi dit gedicht van jou en hij spreekt mijn ziel zeer aan. Je hebt gelijk. Mooi Lay out trouwens ook. En bedankt natuurlijk voor jouw warme woorden van gisteren. Fariborz |
|
| kerima ellouise: | Dinsdag, september 09, 2008 13:59 |
| gevoelsvolle verwoording in een mooie layout! liefs kerima ellouise |
|
| sunset: | Dinsdag, september 09, 2008 10:07 |
| Voelbaar deze tonende verwoorde verbondheid. Warme vriendschapsgroet, sunset |
|
| Annemieke van der Ven: | Dinsdag, september 09, 2008 08:12 |
| mooi, zeker in deze layout groetjes |
|
| Littledolphin: | Dinsdag, september 09, 2008 07:03 |
| goede morgen Jan, een heel bijzonder geheel, nadenkertje liefs barbara | |
Over dit gedicht
| Auteur: no-more-less |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 september 2008 | ||
| Thema's: | ||