Je ziet het in films: menselijk leed.
Je vraagt je dan af: "Waarom is het leven zo wreed?"
Maar niets is erger dan het zelf meemaken
En net als zoveel ander zaken
Kom je zonder hulp er niet.
Maar helaas, mijn geheugen is als een vergiet.
Daarom ben ik vaak alleen en eenzaam
Terwijl ik vaak twee blije mensen bij het raam.
Zij het meisje van al mijn dromen
En nog iemand die mee is gekomen.
Hij lijkt op mij, maar is toch anders.
Hij loopt anders, hij praat anders, hij doet ander en is gewoon anders.
Hij is de jongen die ik nooit zal zijn,
Maar hij is ook de jongen die ik wil zijn, maar dat lukt niet en dat doet me pijn
Het leven wordt in films overdreven,
Maar ik moet er niet meer van overgeven,
Want ik word die jongen die ik niet kan zijn
Met de hulp van haar en dat vind ik fijn.