De lat (voor X)
Onderwater is het rustig
met een rietstengel
zuig ik wel zuurstof
zeesterren, zee-egels
en zeeanemonen
het is er allemaal voor mij
niemand kan daar bepalen
waar ik heen zwem
of gewoon lekker drijven
angstig kijk ik echter
rekening houden met
steeds die blikken
van vragen en hulp
dat ik alleen maar geef
zonder mezelf te eren
kinderen krijgen
zorg en opvoeding
die ik gemist heb
mijn lat ligt hoog
aan verwachtingen
om de weg vooruit
te besturen voor jou
maar voor mijn innerlijk
is het te hoog
kijk naar de zeester
doe ik wel genoeg
voor mijn eigen geluk?
25-03-‘02/17:45
Reacties op dit gedicht
| Guppie: | Dinsdag, maart 26, 2002 23:41 |
| Jijzelf bent het allerbelangrijkste..........vol herkenning dit gedicht! Erg mooi!! |
|
| *Diana*: | Maandag, maart 25, 2002 19:09 |
| de zee is heerlijk Wil, maar maak je het op zo'n manier niet te zwart? liefs *Diana* |
|
| Driegeetjes: | Maandag, maart 25, 2002 18:34 |
| Als ik de X op mijzelf betrek, Wil, kan ik jouw gedicht alleen maar beamen... Er komt een moment in je Leven waar je je dat gaat afvragen. Maar als je die vraag voor jezelf beäntwoord hebt, dan..... DRIE MAAL GEE!!! Zal ik maar zeggen! ;-) DrieGeetjes |
|
| car: | Maandag, maart 25, 2002 18:32 |
| neem de rietstengel niet te lang...... mooi gedicht Wil.....erg mooi....misschien ook wel erg waar.... |
|
| Sheena: | Maandag, maart 25, 2002 18:11 |
| Zolang je de zeebodem even je thuis noemen kunt ..... ben je al een endje op weg om voor jezelf te kiezen .... Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||