Woordenvloedgolf
Een kans gekregen,
een lot aanvaard.
Verder niets achter gelaten,
een geheim goed bewaard.
Verdriet beteugeld,
en waanzin viert hoogtij.
De wapperende wimpels,
de wanhoop toch nabij.
Draagt een label,
maar toch geen waarde.
Wantrouwt zijn gasten,
ondanks de waarheid te ontaarden.
Onsamenhangend verhaal,
malende gedachtenstroom.
maar zonder woorden,
alleen een pictogrammendroom.
Stoot op onzekerheid,
neemt ellende waar.
Draagt bij aan onzinnigheden,
verdriet, maar zal nooit vergaan.
Verbeeld nu maar miks,
en laat het allemaal los.
Hetgeen wat waard is om te onthouden,
is in de verleden tijd de klos.
Reacties op dit gedicht
| Amon: | Maandag, september 29, 2008 15:58 |
| leuk gedaan maar je kan beter! | |
| socialist-Guevara: | Dinsdag, september 23, 2008 15:28 |
| als de zon die je in de winter verwarmd | |
| Dina-Anna: | Woensdag, september 10, 2008 17:39 |
| Prachtig verwoord! Liefs Dina |
|
| johandedichter: | Woensdag, september 10, 2008 11:15 |
| je bent een woordenkunstenaar in dit prachtig maar wel een beetje droevig gedicht sterkte gr johan | |
| Littledolphin: | Woensdag, september 10, 2008 10:30 |
| heftig dit, en een subliem woordenspel, mooi liefs barbara | |
Over dit gedicht
| Auteur: dreamstar | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 september 2008 | ||
| Thema's: | ||