eindelijk samen
In de auto gestapt, tank vol benzine en gas.
Ik verdwijn, voor even of voor lang,
Weg, weg van jou. Ik ben weg van jou,
Ja, ik moet weg van jou, want verboden en dat maakt me bang.
Ik ruik de zon al, lavendelvelden vol geur
En ik mijmer verder, rij nog even door
Een oprijlaan op, parkeer en stap uit
Strek mijn benen, het was een lange reis, maar ik ga er voor.
En daar sta je weer! Er gaat een schok door mijn lijf
Dit had ik niet verwacht, maar nu kan het, onvervaard!
Niemand die ons ziet, geen bekende in de buurt
En ik geef me over, het was me de rit wel waard!
Ik verdwijn, voor even of voor lang,
Weg, weg van jou. Ik ben weg van jou,
Ja, ik moet weg van jou, want verboden en dat maakt me bang.
Ik ruik de zon al, lavendelvelden vol geur
En ik mijmer verder, rij nog even door
Een oprijlaan op, parkeer en stap uit
Strek mijn benen, het was een lange reis, maar ik ga er voor.
En daar sta je weer! Er gaat een schok door mijn lijf
Dit had ik niet verwacht, maar nu kan het, onvervaard!
Niemand die ons ziet, geen bekende in de buurt
En ik geef me over, het was me de rit wel waard!
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Donderdag, september 11, 2008 18:42 |
| Mooi dat het de rit je dan wel waard was! Liefde laat zichzelf wel eens leiden, denk ik dan, Verboden begrijp ik niet zo, maar ja wie ben ik! knuffs,liefs dicky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: c*e*l | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2008 | ||
| Thema's: | ||