Ik loop in handgemaakte straten
Soms veel mensen, soms verlaten
Ik loop in een stadje,
Waar ik geboren ben
& waar ik de mensen ken

Het is de stad die veranderd,
Maar ook ik zelf
Als ik nu kijk naar vroeger
Zo rond een jaar of elf
Zag de stad er anders uit,
Deed ik ook andere dingen
Misschien gaan dan ook de dingen veranderen
Naar mate je meer ontdekt
Ik zie nieuwe huizen bedekt
Want het regent erg hard
Ik fiets er langs
Maar krijg niet de kans
Om nog wat beter te kijken
Bouwvakkers zwoegen om hun doel te bereiken
En ik moet zeggen, het lukt ze goed
Wat een stad soms wel niet met je doet
Zoals de bouwvakkers zwoegen, zo doe ik dat ook

Het is maar hoe je nieuwe dingen bekijkt
Dan krijg je een heel andere kijk,
Op jezelf, en de dingen om je heen
Je krijgt een mening over alles en iedereen
Soms is dat lastig, soms is dat fijn
Maar het voelt altijd goed
Om in je eigen stadje te zijn.