Het meisje en de schaar
een meisje van nog maar 5 jaar
speelt in de keuken met de la
open – dicht - open – dicht
en dan opeens ziet ze hem daar
daar ligt die stoute stoute schaar
open – dicht – open – dicht
de stoute schaar kijkt ook naar haar
terwijl het kleine meisje beeft
want zij weet dat die schaar echt leeft
open – dicht – open – dicht
zij weet dat hij in handen van
haar grote zus haar snijden kan
open – dicht – open – dicht
die stoute stoute schaar ligt daar
en kijkt de hele tijd naar haar
open – dicht – open – dicht
het meisje van nog maar 5 jaar
doet haar handjes op haar rug
terwijl ze huilend vlucht
iemand roept: “jankerd!”
en slaakt ‘n diepe zucht
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Maandag, september 15, 2008 22:59 |
| Zeer beklemmend en denk ik, droevig schrijven! Het maakt mij stil en klein!Het heeft mij geraakt! Knuffs,liefs dicky |
|
| Hilly N: | Zondag, september 14, 2008 10:06 |
| Heftig Corry lieve groet, Hilly |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, september 14, 2008 08:11 |
| zeer gevoelig ik ben er stil van | |
| lommert: | Zaterdag, september 13, 2008 21:44 |
| sterk en heftig gedicht...goed overgebracht... liefs van mij wille |
|
| Narcis(t): | Zaterdag, september 13, 2008 18:12 |
| gevoelig mooi corry graag gelezen |
|
| arie: | Zaterdag, september 13, 2008 17:00 |
| De beklemming in jouw schrijven doet me huiveren.. met liefs, arie |
|
| 88: | Zaterdag, september 13, 2008 16:47 |
| wauw, knap neergezet, om kippenvel van te krijgen, het beeld wat je schets snijdt echt door de ziel | |
| Ria -rimpeling-: | Zaterdag, september 13, 2008 16:24 |
| Zeer heftig rakend gedicht!! liefs Ria |
|
| Dina-Anna: | Zaterdag, september 13, 2008 15:29 |
| Ik heb hem twee keer moeten lezen en nog was ik die koude rillingen niet kwijt, vreselijke zus... nare herinnering... diepzinnig verwoord! Liefs Dina |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, september 13, 2008 12:40 |
| goed ingeleefd maar waarom is ze bang gr.janny |
|
| conan: | Zaterdag, september 13, 2008 12:10 |
| lief en fris dit tafereeltje dat zich in elk huishouden wel eens afspeelt....de eerste spelen met gevaar, met vuur, met het leven...jammer van dit vreselijke antwoord, stompzinnig en (ver)killend. liefs conan*** |
|
| sunset: | Zaterdag, september 13, 2008 11:58 |
| Pfffffffffff ... Hoe rakend breng je dit over; je wordt er helemaal stil van. Liefs en knuf, sunset |
|
| japonica: | Zaterdag, september 13, 2008 11:00 |
| Dit zou zomaar in een pedagogisch boek kunnen. Liefs Jap |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, september 13, 2008 09:50 |
| ja dit roept heel veel op, juist in de ongeschreven zinnen lieve groet Cobie heftig dit Corry Goede morgen, kuzzz hier schijnt de zon en ik miste de bus, |
|
| Littledolphin: | Zaterdag, september 13, 2008 09:13 |
| intens stilmakend schrijven corry...liefs barbara | |
Over dit gedicht
| Auteur: Corry van Emmerik-Koenekoop | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 13 september 2008 | ||
| Thema's: | ||