haar laatste jaren
als ik je hand in de mijne neem
is het bijna zoals ik wou
dat vroeger was
ik fantaseer mij vogelstemmen
en ’t woud waarin wij speelden
toen wij als kinderen
op elke open plek dansten
ruik je de bomen, vraag je mij
terwijl een traan zich langzaam
een weg zoekt langs je wang
ja zeg ik, ik ruik ze
omdat ik ze zo graag
met jou ruiken wil
maar je blik is weer leeg
en zonder enige uitdrukking
je bent al vooruit gegaan
wacht daar ergens op mij
waar jij misschien mijn gezochte
liefde verder leeft.
sunset 13-09-2008
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Zondag, september 14, 2008 10:02 |
| Stilletjes Sunset lieve groet, Hilly |
|
| Narcis(t): | Zaterdag, september 13, 2008 18:06 |
| mooi sunset graag gelezen |
|
| Dina-Anna: | Zaterdag, september 13, 2008 15:38 |
| Voor altijd zoekend... stilmakend mooi! Alle liefs Dina |
|
| Fari HS: | Zaterdag, september 13, 2008 15:20 |
| In stilte en met respect gelezen, jouw heftige woorden. Bedankt voor je reactie van vandaag en ja Sunset, hij schaamde zich om zijn bepaalde gevoelens en zijn manier van omgaan met sommigen. lieve groeten, Fari |
|
| Jannie Hoogendam: | Zaterdag, september 13, 2008 14:13 |
| een indrukwekkend en ontroerend schrijven, Sunset. Het doet iets met mij en maakt herinneringen los... liefs voor jou Jannie |
|
| elze: | Zaterdag, september 13, 2008 13:55 |
| wauw Ingo...voelbaar weer laifs elze |
|
| Quicksilver: | Zaterdag, september 13, 2008 13:06 |
| Stilmakend en aangrijpend verwoord! Fijn weekend knuffs,liefs p.s. ik heb de tanka er gehaald!excuse moi! dicky |
|
| karinvangelder: | Zaterdag, september 13, 2008 12:44 |
| jouw antwoord is zo waar Sunset , mensen willen troosten is heel goed bedoeld, maar de pijn blijft ! om daar doorheen te gaan is een zware weg , maar èèn ding is zeker medeleven is een pleister op de wond waarvan de littekens blijven ! lieve groet ik voel dit met je mee ! Karin. |
|
| conan: | Zaterdag, september 13, 2008 11:51 |
| de wonde blijft gapend, alleen in een andere tijd, een andere plaats wacht de hereniging....één enkele keer in een gedicht misschien, prachtig! liefs conan*** |
|
| sunset: | Zaterdag, september 13, 2008 11:06 |
| illen troosten, maar doe er zwijgend het luisteren toe, want voor sommige dingen uit het leven, zijn er geen goede troostwoorden te vinden kuzzzz |
|
| sunset: | Zaterdag, september 13, 2008 11:05 |
lommert Saturday, September 13, 2008 08:49 heftig schrijven....stevige groet willem Littledolphin Saturday, September 13, 2008 08:31 goede morgen Ingo, rakend en aangrijpend schrijven...ik geef je een knuffel, liefs barbara Windwhisper Saturday, September 13, 2008 08:19 aangrijpend en ontroerend en ik begrijp je pijn zo goed lieve groet Cobie Goede morgen Sunset Ingo ik zou je alsnog w |
|
| Littledolphin: | Zaterdag, september 13, 2008 11:04 |
| glimlacht:D ''t is wat met de foutjes...maar het is een prachtig schrijven Ingo....liefs barbara | |
| sunset: | Zaterdag, september 13, 2008 11:01 |
| Toch maar herplaatst; te veel slordige foutjes erin. En dat is zonde van het gedicht. Ik herplaats de reacties ook nog. Liefs, groetjes sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 september 2008 | ||
| Thema's: | ||