Mama, mijn dikste knuffel voor jou.
Nog iets meer dan een maand,
dan is er een jaar voorbij.
elke dag aan jou denkend,
denk je ook nog eens aan mij?
Met elke nieuwtje en elke bezigheid,
mis ik jou warmte en gezelligheid.
Vragen die komen,
vragen die voorbij gaan.
ik wil ze graag aan je stellen,
maar dat zal niet gaan.
Mam, was je hier nog maar even,
echt heel eventjes maar,
dan zou ik alles laten liggen,
om jou mijn dikste knuffel te geven.
dan is er een jaar voorbij.
elke dag aan jou denkend,
denk je ook nog eens aan mij?
Met elke nieuwtje en elke bezigheid,
mis ik jou warmte en gezelligheid.
Vragen die komen,
vragen die voorbij gaan.
ik wil ze graag aan je stellen,
maar dat zal niet gaan.
Mam, was je hier nog maar even,
echt heel eventjes maar,
dan zou ik alles laten liggen,
om jou mijn dikste knuffel te geven.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, september 13, 2008 20:42 |
| Moge de steun van je vrienden troost bieden en goede herinneringen het verlies verzachten we hopen dat je de kracht vindt om dit verlies te dragen moge dit gebaar een teken van medeleven zijn veel sterkte toegewenst Dirk Hermans |
|
| johandedichter: | Zaterdag, september 13, 2008 15:34 |
| ja dierbare krijgen altijd een speciale plekje in het hart sterkte ermee gr joan | |
Over dit gedicht
| Auteur: Louise van Gils-Hulstein | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 13 september 2008 | ||
| Thema's: | ||