Schreeuwend mes
Ik vergat je het te herinneren..
Ik wou nog even schreeuwen,
Je even laten horen dat ik ook nog bestond.
Eventjes zachtjes de pijn weer van je af houden,
Lieffig en ondeugend door gaan,
Tot in de kern van je lichaam,
Al doe jij het echte werk,
En blijf ik wel blinken en zie ik jou lachen.
Oneerlijk zou het vast niet zijn,
Gewoon jou even laten weten dat ik er ook nog ben
En jij leeft dan weer
Wat een deal.. Is het niet
Dan blij fik zolang door gaan,
Tot je dood bent..
Dus doe het maar waar wat dieper.
Ik wou nog even schreeuwen,
Je even laten horen dat ik ook nog bestond.
Eventjes zachtjes de pijn weer van je af houden,
Lieffig en ondeugend door gaan,
Tot in de kern van je lichaam,
Al doe jij het echte werk,
En blijf ik wel blinken en zie ik jou lachen.
Oneerlijk zou het vast niet zijn,
Gewoon jou even laten weten dat ik er ook nog ben
En jij leeft dan weer
Wat een deal.. Is het niet
Dan blij fik zolang door gaan,
Tot je dood bent..
Dus doe het maar waar wat dieper.
Reacties op dit gedicht
| dangerous mind: | Woensdag, september 17, 2008 19:36 |
| heel mooi geschreven sterkte liefs dangerous mind |
|
| dangerous mind: | Woensdag, september 17, 2008 19:36 |
| heel mooi geschreven sterkte liefs dangerous mind |
|
| Eli B: | Zondag, september 14, 2008 14:03 |
| Vol verdriet geschreven volgens mij, maar hou altijd het licht in het donker in zicht. Sterkte Liefs Eli |
|
Over dit gedicht
| Auteur: AlonexGirl | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 13 september 2008 | ||
| Thema's: | ||