Van liefde naar niets.
Je doet alsof ik niets meer ben
er geen gevoel je hart nog streelt.
Minachtende woorden en geen liefde te bekennen,
het lijkt alsof al die jaren voor niets zijn geweest.
En kwaad maakt het me,
razend op jou en 't leven.
Want zoiets verdien ik niet
hoeveel pijn we elkaar ook hebben gegeven.
Van vriendschap naar liefde
en van liefde naar niets meer
'k wist niet dat het zo snel kon gaan
't is iets dat ik niet goed verteer.
Zoveel onrust en verwarring kruipt in m'n hoofd
zoveel oneerlijkheid en droog sarcasme jaagt mijn vuist naar moord
maar ach wat een nachtmerrie en ach wat een pijn
vol tranengewoel terwijl ik stilletjes verdwijn.
er geen gevoel je hart nog streelt.
Minachtende woorden en geen liefde te bekennen,
het lijkt alsof al die jaren voor niets zijn geweest.
En kwaad maakt het me,
razend op jou en 't leven.
Want zoiets verdien ik niet
hoeveel pijn we elkaar ook hebben gegeven.
Van vriendschap naar liefde
en van liefde naar niets meer
'k wist niet dat het zo snel kon gaan
't is iets dat ik niet goed verteer.
Zoveel onrust en verwarring kruipt in m'n hoofd
zoveel oneerlijkheid en droog sarcasme jaagt mijn vuist naar moord
maar ach wat een nachtmerrie en ach wat een pijn
vol tranengewoel terwijl ik stilletjes verdwijn.
Reacties op dit gedicht
| G-doubleU: | Maandag, maart 08, 2010 00:40 |
| dit wat je net beschreven heb , is de afgelopen week mij overkomen. ik denk op het moment precies zo , en vraag me af hoe het nog zo langer kan doorgaan. ciao x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Aibell | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 14 september 2008 | ||
| Thema's: | ||