Herinneringen
Jij blijft maar in men hoofd spoken
ben erdoor enorm gebroken
De tijd die ik met jou had
was het duurste dat ik ooit bezat
Je gaf me warmte net als een zonneschijn
je was zo lief als een dolfijn
en zo zacht als satijn
Van het ene moment op het ander was het gedaan
ik liet je met veel pijn staan
de aantrekkingskracht was immens groot
daarom dat ik dat toen besloot
om afstand van je te nemen en je proberen te vergeten
mar het lukt niet echt goed
tranen heb ik in overvloed
ik kan ze niet meer bedwingen
want het enige wat ik nu nog heb zijn slechts herinneringen.
ben erdoor enorm gebroken
De tijd die ik met jou had
was het duurste dat ik ooit bezat
Je gaf me warmte net als een zonneschijn
je was zo lief als een dolfijn
en zo zacht als satijn
Van het ene moment op het ander was het gedaan
ik liet je met veel pijn staan
de aantrekkingskracht was immens groot
daarom dat ik dat toen besloot
om afstand van je te nemen en je proberen te vergeten
mar het lukt niet echt goed
tranen heb ik in overvloed
ik kan ze niet meer bedwingen
want het enige wat ik nu nog heb zijn slechts herinneringen.
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Maandag, september 15, 2008 16:14 |
| Droefmooi in memorie gedachten! Liefs,dicky |
|
| Windwhisper: | Maandag, september 15, 2008 10:05 |
| lieve groet Cobie koesterende herinneringen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: severineke | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 15 september 2008 | ||
| Thema's: | ||