einde behandeling
een week geleden hielden ze me nog in de gaten.
ik snap niet waar het opeens vandaan komt.
me eindelijk maar wel vrij te laten.
mijn einde is nu in zicht.
ze lijken het niet te intreseren
dat ik me druk maak om mijn gewicht,
want daarvan hebben hun geen last,.
maar het idee dat ik nu vrij ben.
heeft me nu echt verrast.
ik ben nu klaar om te gaan.
maar wat als mijn positieve instelling.
opeens om zou slaan.
ik ben niet bang om alleen te zijn.
maar wel van de angst om op te geven.
als ik het niet red met pijn.
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Maandag, september 15, 2008 21:30 |
| Lieverd, gewoon stapje voor stapje, blijf het positief daarin behouden! Knuffs,liefs dicky |
|
| miek91: | Maandag, september 15, 2008 15:40 |
| woow :) heel veel sterkte kus |
|
| Innerchild: | Maandag, september 15, 2008 14:39 |
| Stapje voor stapje en dag per dag ... Je kan niet meer doen dan je best ! Liefs, Inner |
|
| Windwhisper: | Maandag, september 15, 2008 14:34 |
| zoals gezegd...zelfvertrouwen | |
Over dit gedicht
| Auteur: Am92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 september 2008 | ||
| Thema's: | ||