Templum Deorum
Zij schiepen ons uit stof van de aarde,
wij rezen de tempels, voor hen als dank
waar wij hen konden eren naar hun rank
en zij ons beschermden tegen geweld.
In het Noorden verschijnen nu zwaarden,
de barbaren, die aan komen rijden:
vrouwen rennen terwijl mannen strijden,
vechten voor vrijheid op 's vaderlands veld.
Ik kan mijn lichaam wel achternagaan,
en lijden, tot het eind van mijn Latijn,
maar ik ren, in de tempel zal ik bidden.
Zij maken het gelijk aan het ontstaan,
als ik buiten kom, zal al weer stof zijn:
ik leef nog, in de gift uit ons midden.
wij rezen de tempels, voor hen als dank
waar wij hen konden eren naar hun rank
en zij ons beschermden tegen geweld.
In het Noorden verschijnen nu zwaarden,
de barbaren, die aan komen rijden:
vrouwen rennen terwijl mannen strijden,
vechten voor vrijheid op 's vaderlands veld.
Ik kan mijn lichaam wel achternagaan,
en lijden, tot het eind van mijn Latijn,
maar ik ren, in de tempel zal ik bidden.
Zij maken het gelijk aan het ontstaan,
als ik buiten kom, zal al weer stof zijn:
ik leef nog, in de gift uit ons midden.
Reacties op dit gedicht
| ChildrenOfTheDamned: | Maandag, oktober 27, 2008 11:52 |
| Hey Bosdruif! Ik ben hier ook weer even terug :P Erg goed gedaan dit, let er wel op dat het metrum belangrijker is dan vasthouden aan de 10 lettergrepen per regel. Het metrum klopt op veel plaatsen wel, maar in de eerste regel klopt het niet. |
|
| Littledolphin: | Maandag, september 15, 2008 23:42 |
| mooi schrijven liefs barbara | |
Over dit gedicht
| Auteur: Bosdruifke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 15 september 2008 | ||
| Thema's: | ||