jel: | Dinsdag, maart 26, 2002 18:19 |
hej britt, ik heb het zelfde meegemaakt, heb in de zelfde situatie gezeten maar dan was de reden een andere sport. Ik at in het begin per dag alleen nog maar een stuk fruit en een halfbroodje dat was alles, later at ik per dag alleen nog maar ene crackertje en op het laatst helemaal nix meer, echt ik was bijna geflipt, het scheelde niet veel, ik gun het niemand om zo te leiden, het is niet gezond, EGT NIET!!!!!STOP ERMEE!!!je doet je lichaam er zoveel kwaad mee... je gedicht raak |
|
Susanne X: | Dinsdag, maart 26, 2002 13:07 |
Voor (top)sport moet je soms enkele offers maken. Stoppen met eten, zo min mogelijk gewicht hebben, is daar een van... Als je volledig gaat voor turnen, je er voor de volle 100% tegenaan gaat, dan kan je die offers misschien opbrengen. Maar zodra je merkt dat je leven instort, dan je ouders er tegen zijn, moet je je gaan afvragen of dít het allemaal wel waard is... Mooi gedicht. | |
Auteur: Anne Britt | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 26 maart 2002 | ||
Thema's: |