duisternis en verdoemenis
duisternis verdoemenis
dat lot
is het stempel
wat jij jezelf gaf
vluchtend voor licht
opgesloten achter een muur
gemetseld van specie
gemend met tranen
verzuurde aarde
bedekt daar de grond
waarin wortels schuilen
van geluk
ruim die rotzooi
vervloek verdoemenis
door een
ander aangericht
verbreek het zegel
en sloten zullen
deuren en ramen openen
zeg dag duisternis
christa
slaap lekker freaks
morgen een dijne dag
Reacties op dit gedicht
| PoeMustDie: | Dinsdag, september 16, 2008 11:46 |
| Mijn naam is Ayesha - naar Rider Haggards'' boek " She " en gaat over " Zij die Licht brengt ". Dus niet te verwarren met het Marokkaanse AISHA! | |
| lommert: | Dinsdag, september 16, 2008 08:51 |
| sterk gedicht ...nieuwe kansen ..het zelfdoen moet gaan spreken;) ..goede morgen Christa..liefs van mij willem |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, september 16, 2008 05:16 |
| ja, soms voelt het zo, dan is opruimen de beste optie en het venster openzetten om daglicht binnen te laten | |
| johandedichter: | Dinsdag, september 16, 2008 02:18 |
| ik proef onderhuids kwaadheid in dit gedicht oftewel frustratie sterkte christina gr johan | |
| Quicksilver: | Dinsdag, september 16, 2008 01:37 |
| Mooi wijs geschreven! Jij ook slaap lekker lieve meis! Knuffs,dicky |
|
| Littledolphin: | Dinsdag, september 16, 2008 00:35 |
| DEZE ZAL IK ONTHOUDEN CHRISTA, MOOI LIEFS BARBARA EN OOK LKR SLAPEN | |
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 september 2008 | ||
| Thema's: | ||