Het is nu al een tijd geleden
Dat jij van mij bent heengegaan
Het leven is gewoon doorgegaan
Maar sommige gedachten van mij zijn nog bij jou, in het verleden

Je verjaardag hebben wij pas geleden nog gevierd
Alleen was dit de eerste keer zonder jou
Er was niets aan zonder de opa van wie ik zo hou
Het is hetzelfde verdriet dat nu nog steeds door mijn lichaam giert

Ik mis je eigenaardigheden
Je eigen manier van doen en zelfs je minder leuke eigenschappen
Ik mis je vriendelijke gezicht en je grappen
Ik mis de plannetjes die wij samen smeden

Ik verstop de pijn, laat het aan niemand meer zien
Het is al 6 maanden geleden dat jij zo plotseling heen ging
Dat was voor mij een vereenzaming
Als ik eraan denk voel ik het verdriet en tel dan snel tot tien

Je moet doorgaan, dat is wat hij zou willen
Is wat ik alleen maar hoor
Ze roepen het allemaal in koor
Maar eigenlijk kan ik wel gillen

Ik weet wel hoe hij dacht
Ik weet wel wat hij willen zou
Maar wat als ik het niet kan, zonder jou
Het is niet eerlijk wat er van achterblijvers wordt verwacht

Als ze het over je hebben
Dan voel ik de tranen prikken in mijn ogen
Ik dring ze terug want huilen zal nu niet meer mogen
Maar ik zou je zo graag weer even vasthebben

Er komen zoveel momenten langs
Waarbij ik denk aan wat je zou doen of zeggen
Ik kan het niet naast me neerleggen
Het verdriet bespringt me steeds achterbaks en van achterlangs

Mijn familie is geweldig maar jij spande de kroon
Wist je eigenlijk dat ik net zoveel van jou hield als jij van mij
Zelfs al zag ik je niet elke dag, je was altijd dichtbij
En nu zit je niet langer op je troon

Wat mijn zusje heeft met mijn oom dat had ik met jou
Alleen nu heb ik niets meer
En dat besef doet me nog steeds zeer
Als ik aan je denk wordt de lucht meteen asgrauw

Ze kunnen me blijven vertellen
Dat dit beter was
Dat je nooit de oude geworden was
Maar ik kan me dit nog steeds niet voorstellen

Ik vervloek de dag waarop je weg ging
Maar aanbid de dag waarop je geboren werd
Jij was zoals je was, extrovert
Ik ga verder zoals ik al maanden doe maar onthoud 1 ding

De tranen rollen langs mijn gezicht
Terwijl ik over je schrijf en aan je denk
Weet ik dat je nooit vergeet, jij was een waar geschenk
Jij was de allerbeste opa, vandaar dit treurige gedicht