Tuinpad
Tuinpad
Wandelend over de waterige wandelweg
Steken er twee ogen uit de heg
Jij bent zeker niet naar behoren bang
Maar een lieve lach splijt jouw wang
Een trouwe viervoeter springt naar voren
Blij geblaf klinkt in je oren
Druppels glinsteren als diamanten in een zee van zon
Een voldane blik op een vers gemaaid gazon
Met een tedere streling recht je een hangende bloem
En herbevestigt een losgeraakte zonnebloem
In gedachten word ik geheel warm
Als ik een bloem verwissel voor mijn arm
Reacties op dit gedicht
| Artifex: | Woensdag, september 17, 2008 07:41 |
| Bij de titel moest ik aan het dorp van Wim Sonneveld denken. Het gedicht gaf een leuke andere wending, graag gelezen. Liefs, Artifex. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: de beer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 16 september 2008 | ||
| Thema's: | ||