Maan en sterren
iedere avond weer
kijk ik naar de sterren en maan
en vraag ik mezelf af
waarom het leven zo moet gaan
natuurlijk weet ik wel
ben echt niet het meest volmaakte
maar verlang net als zovelen
gewoon naar liefde
iets waar ik altijd over droom
een warm lichaam
sterk en robuust
dicht tegen mijn lijf aan
echt veel vraag ik niet
heb zoveel te geven
niet enkel mijn pijn of verdriet
maar het lijkt soms wel
of niemand dat meer ziet
ben misschien mezelf verloren
enkel door het te lang alleen zijn
maar in dromen kan ik de ware ik nog horen
en beleef ik elke nacht samen met de maan en sterren
wederom een warme nacht vol liefde en zonder pijn
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Woensdag, september 17, 2008 15:17 |
| Zo raak geschreven lieve Richard. Ik wens het je zo toe hé,dat liefde je weer eens omarmt in oprechtheid!! knuffs,liefs dicky |
|
| Littledolphin: | Woensdag, september 17, 2008 07:34 |
| rakend liefs barbara | |
| ela: | Woensdag, september 17, 2008 00:47 |
| Eenzaam ben je als je geen vrienden meer hebt. ela |
|
| Niniki: | Woensdag, september 17, 2008 00:21 |
| Een heel stukje herkenbaar, hoor. Maar er zijn veel mensen die niet alleen zijn, maar toch eenzaam......dat lijkt me nog erger.......... Knuffie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2008 | ||
| Thema's: | ||