Mijn Tuin
Mijn tuin
Mijn ouders planten de zaden
In de tuin van mijn bestaan
Ik ben ze erg dankbaar
dat ze dat hebben gedaan
Iedereen die je ontmoet
Plant wat in jouw tuin
Sommige planten mooie bloemen
Andere storten puin
Het is aan jou
Wat je er in laat en wat niet
Wat je laat groeien
En welk onkruid je wiedt
Zodat uiteindelijk
In de bloei van je leven
Als je het goed hebt gedaan
de bloemen nectar gaan geven
bloemen zijn mooi
maar ook gauw weer weg
en als er dan niks anders staat
heb je pech
kijk dus goed
wat je weghaalt of laat gaan
zodat aan het einde van je zomer
ook nog stevige bomen staan
Mijn ouders planten de zaden
In de tuin van mijn bestaan
Ik ben ze erg dankbaar
dat ze dat hebben gedaan
Iedereen die je ontmoet
Plant wat in jouw tuin
Sommige planten mooie bloemen
Andere storten puin
Het is aan jou
Wat je er in laat en wat niet
Wat je laat groeien
En welk onkruid je wiedt
Zodat uiteindelijk
In de bloei van je leven
Als je het goed hebt gedaan
de bloemen nectar gaan geven
bloemen zijn mooi
maar ook gauw weer weg
en als er dan niks anders staat
heb je pech
kijk dus goed
wat je weghaalt of laat gaan
zodat aan het einde van je zomer
ook nog stevige bomen staan
Reacties op dit gedicht
| Susanne X: | Dinsdag, maart 26, 2002 15:29 |
| Bloemen gaan weg, maar als het 'meerderjarige bloemen' zijn, komen ze vanzelf weer terug ;-) En je hebt gelijk, niet te snel dingen weg willen halen. | |
| Mayadebij: | Dinsdag, maart 26, 2002 13:50 |
| Je hebt helemaal gelijk, hier ga ik nog eens diep en hard over nadenken! | |
| Driegeetjes: | Dinsdag, maart 26, 2002 12:24 |
| WAUW, Pascal! Dit is een juweel, en zo Waar! Héél graag gelezen... DrieGeetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pascal Gillisse | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||