jij en ik
als men gevoel als olieverf
op een schilderspalet zou nijpen
het alle schakeringen speelt van
wat wij hebben gedeeld
vertaalt het de relatie die wij hebben geschilderd
de afwijzing,
van scheuren in het laken tot
het onbeschreven wit waar onze handen
zachtmoedig klemden.
aftastend,
waar contouren van ziel stil ontwaakten
ons gezicht in lijnen herkenbaar werd
het lichtvoetig spelen maar
ook de tranen die wij hebben geslikt
het vriezen en zoeken naar antwoorden
op zoveel vragen in ieders verhaal
waar bovenal
de vriendschap nooit van onze zijde is geweken
die vriend was en blijf ik voor jou
op een schilderspalet zou nijpen
het alle schakeringen speelt van
wat wij hebben gedeeld
vertaalt het de relatie die wij hebben geschilderd
de afwijzing,
van scheuren in het laken tot
het onbeschreven wit waar onze handen
zachtmoedig klemden.
aftastend,
waar contouren van ziel stil ontwaakten
ons gezicht in lijnen herkenbaar werd
het lichtvoetig spelen maar
ook de tranen die wij hebben geslikt
het vriezen en zoeken naar antwoorden
op zoveel vragen in ieders verhaal
waar bovenal
de vriendschap nooit van onze zijde is geweken
die vriend was en blijf ik voor jou
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Dinsdag, februari 03, 2009 22:58 |
| je schrijft heel mooi toch komt het kaal over juist dezelfde punten zoals in je vorige gedicht daar wat meer aan werken jou dichtkunst is zeer goed | |
| sunset: | Woensdag, september 17, 2008 19:14 |
| Meer dan gewoon graag gelezen dit moois. Groetjes, sunset |
|
| Littledolphin: | Woensdag, september 17, 2008 12:28 |
| prachtschrijven liefs barbara | |
| Innerchild: | Woensdag, september 17, 2008 12:21 |
Dag Gunther ! Fijn weer eens iets van je te lezen ... Je vertaalt hier zo iets moois ... de realiteit van een relatie zoals die is en hoort te zijn ! Dit geeft mij een warm gevoel ... Lies, M. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gunther vandenberghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2008 | ||
| Thema's: | ||