Bronneke
Mijn bron van inspiratie ,maakt me blij.
Zo onbegrijpbaar aanwezig in mij.
Ze speelt en daagt me uit.
Zo onbegrijpbaar aanwezig in mij.
Ze speelt en daagt me uit.
Soms achter en dan weer vooruit.
Laat ik ze even los,
Laat ik ze even los,
dan zie ik niet meer de bomen in het bos.
bokkie46
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Woensdag, september 17, 2008 22:20 |
| Laat het dan maar niet los hé;) knuffs,liefs dicky |
|
| Windwhisper: | Woensdag, september 17, 2008 19:28 |
| fijn hoor, altijd van jezelf op aan kunnen liefs Cobie kuzzz |
|
| sunset: | Woensdag, september 17, 2008 18:11 |
| Het is inderdaad je innerlijke ''zicht'' die je stuurt. Tenminste, als je het wilt zien. Groetjes, sunset |
|
| Ria Klein Herenbrink: | Woensdag, september 17, 2008 15:35 |
| J eigen bron is het leven en daar valt zoveel uit te halen in en om je heen prachtig liefs Ria |
|
| Littledolphin: | Woensdag, september 17, 2008 14:51 |
| rakend bokkie liefs barbara | |
Over dit gedicht
| Auteur: Bokkie46 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2008 | ||
| Thema's: | ||