Geef me alles
Geef me alles
Zonder jou is er geen leven
Wil je me vergeven?
Nemen, maar ook geven, ik ben tot alles bereid
Geef me alles in deze zinloze strijd
Bommen en granaten, dit is geen oorlog
Waarom dan dit bedrog
Het is gewoon dat ik lieg
Ik droom en ik vlieg
In de realiteit
Zijn jij en ik geen feit
Je ziet dat ik lijd
En ik beschuldig jou van onverschilligheid
Maar ach, schat het heeft geen zin
Om me te verzetten
Ik wil jou gewoon als mijn vriendin
en mijn negativiteit kan die liefde niet beletten
Ik kan mijn gevoelens niet meer onderdrukken!
Ik loop mijzelf van binnen op te fucken
Leid ik aan uitstel gedrag, bindingsangst
Ik vraag me af wie houdt het het langst
Jij die er misschien niet meer in geloofd
Of ik die telkens als ik jou zie wordt verdoofd
Misschien moet ik eindelijk de stap naar jou zetten
Zonder op mijn onzekerheid te letten
Als jij mij alles geeft, geef ik alles terug
Ik beloof jou dat niks me nu weerhoudt
Doe het vlug
Geef me alles
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Woensdag, september 17, 2008 22:00 |
| Emotievol mooi geschreven! knuffs,liefs dicky |
|
| Ria Klein Herenbrink: | Woensdag, september 17, 2008 16:56 |
| Eeen gedicht vol emotie leven en liefde daar moet je keihard aan werken en soms ligt de moed en onzekerheid op een zijweg maar hoop en vertrouwen zulle leiden liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jelly Marcus | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2008 | ||
| Thema's: | ||