Voelen dat ik leef
Voelen dat ik leef
schoorvoetend torsen
zware voeten mijn aangeslagen
lichaam door het knerpend
strakgesneden witte grindpad
van gewijde grond
waarlangs mossen schreien
en treurende wilgen zich
staan overdenken boven rulle
aarde die onzichtbaar stof
van innige geliefden draagt
er drijft een zachte nevel
die zonnestralen van het
ochtendgloren zeeft die zerken
deinen laat op volkomenheid
van liefde en serene rust
een fladderende vogel fluit
zijn hemelsspel van steen naar
steen en vliegt mij met nieuwsgierigheid
vooruit tot op takken van overdadig
bloeiende Magnolia’s
mijn huilend hart vertraagt telkens
weer opnieuw een afscheid die mijn
handen laagbewegend suggereren en
mijn tranen drogen die uit liefde vloeien
en mijn ziel laat voelen dat ik leef
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Woensdag, maart 27, 2002 03:57 |
| er wordt wat afgezucht.... maar ik doe mee..... *zucht*... héél héél héél mooi..... |
|
| Driegeetjes: | Dinsdag, maart 26, 2002 21:27 |
| diepe zucht... DrieGeetjes |
|
| sammy de zutter: | Dinsdag, maart 26, 2002 21:06 |
| positief en negatieve mengelmoes voelen dat je leeft Groetjes Ikke. |
|
| Voske: | Dinsdag, maart 26, 2002 20:07 |
| Heel sereen en daarom dubbel zo mooi. Voske.. |
|
| Juva: | Dinsdag, maart 26, 2002 18:16 |
| ja, heel erg mooi, vind ik ook... | |
| Hanneke Eirinn: | Dinsdag, maart 26, 2002 15:50 |
| heel erg mooi | |
| Margaritha: | Dinsdag, maart 26, 2002 14:24 |
| heel mooi, warm en liefdevol geschreven | |
| free: | Dinsdag, maart 26, 2002 13:23 |
| voelde ff met je mee... liefs free |
|
| Sheena: | Dinsdag, maart 26, 2002 12:51 |
| Pffffffffffft veel langer als normaal .... zwem ik door die zee van woorden en laat me in bewondering door die stroom meevoeren ....... Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||