Lieve Maggie

een bloem bloeit
en bloeit maar door
ze heeft het naar d'r zin
en alles staat haar voor

maar dan komt daar
een boosdoener aan
hij schopt haar om
en zij denkt: ik zal nooit meer staan

een tijdje later
komt er iemand voorbijlopen
de bloem kijkt op
en begint weer met hopen

het hopen van haar
dat helpt haar goed
diegene helpt haar overeind
en geeft haar weer volle moed

-xx- mij

Geschreven door

jaantje

Reacties op dit gedicht

jaantje vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Over dit gedicht

Auteur: jaantje
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 26 maart 2002
Thema's: [Wij] [Troost] [Vriendschap]