Gebroken vleugels
Gebroken vleugels
Herinner me nauwelijks
het sprankelend sprookjesland
dat je me gaf, of hoe ik dwalende in dromen
voor even alle pijn vergat.
Je hebt me bedrogen
Zinloosheid breekt mijn geest
Er is nu enkel schaamte
Niets wat nog betekenis heeft.
De laatste siddering
van gebroken vleugels
zal niet vergeefs zijn.
Ik strijd tot in de dood.
Reeds proef ik de zoete smaak
van wraak, vernietiging
Niet langer ben ik je slaaf
-Dit zal het einde zijn-
Reacties op dit gedicht
| dark_fairy: | Vrijdag, september 26, 2008 18:49 |
| mooi geschreven en verwoord | |
| Littledolphin: | Zaterdag, september 20, 2008 21:01 |
| rakend intens geschreven mooi werk liefs barbara | |
| hiljaa: | Zaterdag, september 20, 2008 18:58 |
| intens verwoord knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gewoon Amy |  
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 20 september 2008 | ||
| Thema's: | ||