je gezicht
Er kwam een teken
plots stond jij voor mij ogen
ik kon mijzelf niet geloven
jij kwam ineens tevoorschijn
jij hoorde voor mij te zijn
een glans over je hele gezicht
een glimlach met een glinstering
je ogen met een traan erin
Zou jij het dan werkelijk zijn?
Ik kijk weer
je gezicht verandert dit keer
zijdezachte haren
oorbellen in je oren
ik kan zo uren naar je staren
je glimlach verdwijnt
de traan verschijnt
meerdere malen over je gezicht
Dan ineens het licht..
Ik schrik
Droomde ik?
(voor mama)
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: He*tje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2008 | ||
| Thema's: | ||