(geen titel)
nu is het nacht
waarin je naar mij vloeit
in duinen die hun schaduw werpen
en ik vermoed jouw glans
op zonvermoeide halmen
dan duik jij op
door nevelsluiers lonk je mij
en tekent mijn gezicht
op zilverwegen, licht en zwevend
tot in verre horizonten
waar ik wil gaan en mij je schenken
je rond en warm in mijn armen voelen
uitvlakken licht en donker
nacht en dag
maar stralen rusten stom op mij
zij kunnen mij niet vatten
en ik jou enkel wiegen
wiegen, nooit omarmen.
sunset 23-09-2008
Reacties op dit gedicht
| Dwaallicht: | Dinsdag, september 23, 2008 21:57 |
| Efkes stil van... wat een juweel! Liefs Dina |
|
| ela: | Dinsdag, september 23, 2008 17:06 |
| Het is de tekst die ieder wil bedenken, prachtig. ela |
|
| Hazen: | Dinsdag, september 23, 2008 16:58 |
| Zinnenzacht zwijg ik zonder zilt op m''n tong... poëzieproevend... knap Sunset! Liefs en een fijne avond, Vicky |
|
| elze: | Dinsdag, september 23, 2008 14:44 |
| ohhhhh .. zalig gedicht laifs elze |
|
| PoeMustDie: | Dinsdag, september 23, 2008 12:44 |
| Dit vind ik in een bepaalde zin kunstzinnig. Donker & ver. Greetz, (6)PMD |
|
| lommert: | Dinsdag, september 23, 2008 09:13 |
| en ik die dacht naar een goed einde te lezen...pracht Poezie...de laatste strofe perfect ''ontluisterend'';)...stevige groet van mij willem |
|
| hiljaa: | Dinsdag, september 23, 2008 08:41 |
| wiegend....... prachtig geschrerven knufliefs--hiljaa-- |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, september 23, 2008 07:59 |
| mmmmm, stil gelezen met een zachte glimlach in mijn ogen Goede morgen Sunset Ingo kuzzzz liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 september 2008 | ||
| Thema's: | ||