Zwartste dag.
Geen achtendertig,
nee mijn lief, mijn eeuwige lief
we hebben het nét niet gehaald
The sky was schijnbaar not the limit,
niet verder ging het dus,
tot hier is het maar afgepaald
Onze handen laten nu los
we moeten elkaar laten gaan
vanaf vandaag elk onze eigen weg
Maar wel drie kinderen,
drie hele mooie kinderen,
getuigen van wat eens was
of minstens had moeten zijn
Vele tegenslagen dreven ons niet bij,
maar uit elkaar,
het is gewoon verschrikkelijk!
Ik moet bekennen,
ook ik ben schuldig mijn lief!
Peterdw.
Am92: | Dinsdag, september 30, 2008 11:21 |
zoals ik al zei kies voor jezelf daar heeft uiteindelijk iedereen baat bij! liefs |
|
Aquarel: | Dinsdag, september 23, 2008 14:57 |
In en in pijnlijk, helaas herkenbaar. Sterkte, liefs, Aquarel |
|
Windwhisper: | Dinsdag, september 23, 2008 10:37 |
soms moet je ervaren dat voor eeuwig samen, niet altijd voor eeuwig is....dat doet pijn, de schuldvraag die blijft open, omdat er geen schuldige is, het is jullie overkomen.... lieve groet Cootje dikke kus |
|
karinvangelder: | Dinsdag, september 23, 2008 10:04 |
ook ik praat niet over ; twee kanten ; dat maakt mèn ervan . ook zoieta als ( het boek is uit ) dan is mijn antwoord altijd , ga het dan opnieuw lezen . hoe dan ook , het doet pijn ! heel veel pijn . sterkte Peter lieve groet Karin. |
|
lommert: | Dinsdag, september 23, 2008 09:43 |
sterke uitingen van diep intens voelen te lezen...stevige groet van mij en sterkte gewenst willem |
|
hiljaa: | Dinsdag, september 23, 2008 09:33 |
zucht..... herkenbaar knuflief--hiljaa-- |
|
ninodepino: | Dinsdag, september 23, 2008 09:33 |
voor eeuwig? nee hoor, liefde is loslaten in al zijn betekenissen. :) mooi geschreven gedicht. Grtjs, nino. |
|
sunset: | Dinsdag, september 23, 2008 09:21 |
Er zijn inderdaad - altijd! - twee ''schuldig''. Al hou ik er nooit van om over ''schuld'' te praten. Voelbaar treffend tonend neergezet. Warme groet, sunset |
|
Auteur: Peterdw. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 23 september 2008 | ||
Thema's: |