Deze donkere ochtend
ontdoet zich van een mistige rode nacht
traag als de tranen op onze wangen
een mistige rode nacht
waarin de sterren niet straalde
en het licht in mijn hart dimde
een rollende traan
ontdoet zich van zijn kristallen spoor
dat ooit toch echt zo helder was
zo helder dat ik jouw lichaam nog kon lezen
maar het pad wordt snel onzuiver
de weg raakt langzaam kwijt
het verleden herhaalt zich
omdat het zo hoort
de wereld draait rustig door
mijn liefde voor jou mag je nooit vergeten
als je dat onthoudt, mijn lief,
is alles goed zo.