Omdat...
Omdat...
Mijn tranen stroomden,
terwijl mijn mond om knuffels smeekte,
aan jouw rug.
Zou hij nog tot inkeer komen?
Komt de warmte toch nog terug?
Jouw hand aaide tintelzacht
mijn rug, mijn arm...
Terwijl gedachten elders waaiden...
En heeft ze het nu nog niet warm?
Mijn zolder nachten,
minder eenzaam,
nu al, dan naast jou in bed.
Hopend op wat zon in dagen,
wanneer de scheidslijn is gezet.
Aquarel
P.S.: Ik heb dit gedicht een paar dagen geleden geplaatst, maar nu gewist, en wat aangepast zodat het beter bij mijn gevoel past.
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Donderdag, september 25, 2008 10:42 |
| Heel gevoelig geschreven... Wens je zoveel warmte toe! Lieve groet, switi lobi |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, september 25, 2008 00:22 |
| heel goed gedaan gr.janny |
|
| xavion: | Woensdag, september 24, 2008 23:24 |
| Perfectionist! Warme lichtstralende knuffel voor jou... ;) |
|
| Aquarel: | Woensdag, september 24, 2008 22:15 |
| heel herkenbaar .... ben nu een jaar alleen met kids knufliefs--hiljaa-- Fairouz Reageer op Waarom ? Daarom... Tuesday, September 23, 2008 17:59 Gevoelig schrijven. Mooi beschreven door jou. Lieve groet, Fairouz Windwhisper Reageer op Waarom ? Daarom... Tuesday, September 23, 2008 17:25 aandoenlijk schrijven heel veel liefs Cobie |
|
| Dwaallicht: | Woensdag, september 24, 2008 22:13 |
| Héél mooi emotievol verwoord! Liefs Dina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Aquarel |  
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2008 | ||
| Thema's: | ||