Gedachtenstromen...
Gedachten stromen...
door gunnen
en geven
door breken en banen
en wegen door tranen
door man en door vrouw
door ring
en oneindig
door droom
en door ziel
door warmte en leven
mezelf trouw te geven
door huwelijk dat viel
door bidden
om zegen
door éénheid
in twee
door eenzaam, verdrietig
door samen te nietig
naar soms zegt Hij nee.
Reacties op dit gedicht
| gewoon gezellig: | Vrijdag, september 26, 2008 19:48 |
| ook ik liet het heel lang geleden achter me, er kwam nieuw leven , God liet me woeste baren zien en nog leef ik gewoon gezellig verder....liefs... | |
| fortuna: | Donderdag, september 25, 2008 16:45 |
| Je bent niet de enige hoor, Aquarel. Dit is momenteel erg herkenbaar voor mij. Sterkte ermee. ;) Liefs |
|
| Aquarel: | Donderdag, september 25, 2008 16:42 |
| Lily May Parker en Amethist, dank voor de reacties. Heel fijn om te lezen. Amethist, je hebt gelijk. Fijn dat je me begrijpend gelezen hebt. Ik maak ook mijn eigen keuze, waarvoor ik zelf verantwoordelijk ben. Toch komen die gedachtes die naar geloof herleiden. Het geloof waarmee het begon. Met de teleurstelling dat ik niet meer in "ons" geloof... |
|
| Amethist: | Donderdag, september 25, 2008 14:28 |
| Aquarel, de mens wikt, God beschikt... en toch hebben wij zelf ook een keus |
|
| Lily May Parker: | Donderdag, september 25, 2008 11:27 |
| dit leest droef, je hebt het prachtig onder woorden gebracht kus Lily may xxxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Aquarel |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2008 | ||
| Thema's: | ||